bijenwas

Al een paar dagen is het mooi weer, het zonnetje schijnt en het is al gauw een graad of zestien.
Vroeger betekende dat, dat mijn oma aan de schoonmaak begon. Alles wat naar buiten gesleept kon worden, werd naar buiten gesleept. Het moest nodig gelucht worden na de lange winter. Alles wat geboend kon worden werd geboend. Dat het elke week geboend werd, deed niet ter zake, in het voorjaar moest het nog een keer extra grondig.
Ik, als kind, snapte er niks van, oma was altijd aan het poetsen, waarom moest het dan nu terwijl alles buiten stond?
Oma gaf als antwoord dat je dan beter kon genieten van het mooie weer.
Nog steeds snapte ik het niet, maar ja, als oma poetst mag je als kleindochter niet zeuren en de kleine Pammie huppelde weer vrolijk verder om lekker te spelen.

Nu zo’n dertig jaar later, oma leeft nog wel, maar poetst niet meer, is het weer lente.
Natuurlijk geniet ik van het mooie weer, maar het verhaal van oma dat je nog beter kunt genieten als alles gepoetst en geboend is spookt al een paar dagen door mijn hoofd. Als je er nog beter van kunt genieten, waarom dan niet?

Dus kwam vanmorgen de fles bijenwas uit de kast en de polijstmachine uit de schuur. Pamitsha ging de meubels poetsen. En nee, daar gebruik ik geen ouderwetse lap voor, maar de polijstmachine, waarom moeilijk doen terwijl het makkelijk kan nietwaar?

Om de meubels nu naar buiten te slepen ging me te ver, maar alles is wel ingewreven met bijenwas en weer uitgepoetst met de polijstmachine. Alle meubeltjes glimmen en blinken weer! Oma kan trots wezen op haar kleindochter!

En ik, ben ik blij met het mooie weer? Geniet ik nu extra?
Ik ben reuze blij met het mooie weer, laat het alstublieft nog een tijdje zo blijven….. het stinkt binnen zo naar bijenwas, dat ik wel buiten moet zitten!!

Maar of oma het nu zo bedoelde………..

                                                                

Veranderingen

Vorige week kwam er zo maar ineens in mij op om mijn web-log van nieuwe kleurtjes te voorzien.
Een aantal van de lezers hier is dat al opgevallen, de reacties waren positief. Leuk om te lezen, ik ben zelf ook tevreden met de nieuwe look.
Het blijft dus voorlopig zo, jullie kunnen de zonnebrillen weer opruimen, het knalgele komt voorlopig niet meer terug…

Ook heb ik het lijstje met links aangepast.
Ten eerste heet hij niet meer eenvoudig links, maar heet het nu: hier lees ik.
Mocht je nou bij jezelf denken: wat doe ik nou op die lijst… daar wil ik helemaal niet staan… Laat het even weten, dan haal ik je naam er gewoon weer af.
Mocht je nou denken: ja halloooo, je leest altijd bij mij, waarom sta ik er niet op??? Laat het mij dan ook even weten, dan voeg ik je alsnog even toe.

                              

drukte

Vrijdagavond kwam de was wel erg nat uit de wasmachine…….. wasmachine kapot.

Zaterdagmorgen maar eens gekeken wat er mis mee kon zijn.
Al snel kwam ik erachter dat de pomp kapot moest wezen, tja maandagmorgen maar monteur bellen, zit niks anders op. En het wasgoed stapelt zich wel op.

Zaterdagmiddag moest ik werken, kom ik thuis is vrouwlief verdwenen… op weg naar Enschede zo las ik in een sms-je wat binnenkwam.
Twee vriendinnen hadden afgesproken met elkaar en de ene zou de andere tegemoetrijden….
Rijden ze achter elkaar aan door Enschede op weg naar hun bestemming…. raken ze betrokken bij een kop-staart-botsing. Schade: alletwee de auto in de prak, gelukkig hebben ze zelf geen letsel. Vrouwlief was in Enschede voor reddende engel aan het spelen. En het wasgoed stapelde maar door..

Zaterdag eind van de middag kwam er een logé. Een meisje met wat privé problemen en een weekend niet thuis wou doorbrengen.  Veel met haar gesproken, het werd laat die avond en het wasgoed stapelde maar door…

Zondagmorgen ging de buurman liedjes zingen voor zijn zoon…. wij zaten dus iets vroeger dan gepland aan het ontbijt en hebben geleerd dat de buurman beter gitaar kan spelen dan zingen. En het wasgoed stapelde maar door….

Zondagmiddag snel even naar tuincentrum, plantje kopen voor vriendin die verhuisd was. We werden daar op de koffie verwacht en dan wil je ook niet met lege handen komen.
Zondagavond tot laat op msn gezeten met de logé die ondertussen alweer thuis was, we waren nog niet uitgekletst. En het wasgoed stapelde maar door….

Maandagmiddag kwam dan de monteur…. pomp kapot en de koolborstels versleten.
Een uurtje later draaide de wasmachine weer volop. En nu dinsdagavond draait hij eindelijk het laatste beetje was weg van die ondertussen giga stapel wasgoed.

De week is weer begonnen…. wij zijn weer druk aan het werk en rusten tussendoor uit van ons weekend! 😉

                                                

ja, duhhhhhh!!

Op woensdag heeft dochter paardrijles.
Als er genoeg vrijwilligers zijn hoef ik niet te helpen en kan ik aan de babbel met, laten we hem hier, Eddy noemen. Eddy is de vader van 1 van de andere ruiters in de groep.

Zo ook vorige week woensdag. Eddy vertelde dat hij voor zijn werk enige dagen had doorgebracht op scholen voor het voortgezet onderwijs. Een hele ervaring als je zelf basisschoolkinderen hebt. Maar hij had zich echt in de puberwereld verdiept en kon nou zelfs een beetje ‘pubertaal’ spreken. Nee, als zijn kinderen eenmaal puber waren over een paar jaar, dan zou hem niks gebeuren, Eddy was voorbereid.
Ik heb maar eens vriendelijk naar Eddy geknikt, voorzichtig geprobeerd uit te leggen dat praten met pubers heel belangrijk is, maar dat dat niet echt in pubertaal hoeft te gebeuren.
Eddy was het roerend met mij eens, praten was heel belangrijk en ging hij ook zeker mee door als zijn kinderen zo ver waren maar pubertaal kon hem goed daarbij helpen dacht hij.

Even later komt dochter aan lopen met een zadel, hoofdstel en zadeldekje.
‘Nou’, zegt Eddy, ‘Ik zal je een voorbeeld geven van pubertaal, let jij maar eens op, hoe goed dat valt bij jouw puberdochter als ze wordt aangesproken in haar eigen taaltje.’

Eddy gaat meteen midden in het gangpad staan.
Dochter komt eraan en vraagt: ‘Mag ik er even door?’
Eddy verheft zijn stem en roept: ‘Ja, duhhhhhh!’

Vol verbazing zakt de mond van mijn dochter open. Wat zullen we nou krijgen?
Eddy kijkt triomfantelijk mijn kant op, dacht het al helemaal voor elkaar te hebben.
Echter dochter hervat zich en geeft antwoord: Zeg heeee, doe niet zo puberachtig! Je bent toch een volwassen kerel!’

Het heeft enig tijd geduurd voordat Eddy zijn mond weer dicht kon krijgen…..

gesloten

Na een ontzettend drukke week te hebben gehad, moesten vanmiddag de boodschappen natuurlijk nog gehaald worden. Dus togen vrouwlief en ik naar de overkant van de weg waar het winkelcentrum is.

Twee minuten later liepen we in de supermarkt, gooiden van alles en nog wat in de winkelkar, betaalden de hele handel en even later waren we weer thuis.
Boodschappen opruimen en een goed kwartier later gingen we weer naar het winkelcentrum om de kar terug te brengen en om nog even bij de boekhandel en de dierenspeciaalzaak te kijken.

Op het winkelcentrum was het een drukte van jewelste ineens, er was een hele oploop ontstaan voor de opticien.
Toen we eens goed keken zagen we een ambulance…wat kwam die nou doen? Een kwartier geleden was er nog niks aan de hand….

Er was een man onwel geworden, er werd zelfs gereanimeerd!
Terwijl een toevallige passant druk aan het reanimeren was, was het net gearriveerde ambulance personeel druk bezig met infuus inbrengen, injecties in het hart geven en al wat nog meer nodig is.
Ook werd de AED (automatische externe defribilator) uit de ambulance gehaald.

Ruim een half uur is het ambulancepersoneel bezig geweest met het slachtoffer, daarna werd hij meegenomen richting ziekenhuis. Of de man nog leefde, het overleefd heeft…. ik weet het niet, maar vrees het ergste.

Wat ik mij nou wel afvraag…. als de toevallige passant nou gebruik had gemaakt van de AED die twintig meter verderop hangt…. zou het slachtoffer dan meer kans gemaakt hebben?  Natuurlijk heb je de meeste om er goed vanaf te komen als er zo snel mogelijk gereanimeerd wordt en het liefst met behulp van een AED. Dat verhoogt de kans op overleven aanzienlijk.

Waarom de passant geen gebruik maakte van de AED?
Niet omdat hij niet wist dat dat ding daar hangt…
Niet omdat hij er niet mee om kan gaan…
Maar… de AED hangt in het filiaal van de bank…. en de bank is op zaterdag gesloten……

cijfertjes

Ik wandel nou al een aantal maanden in weblogland rond en wat mij opvalt is dat er ook meerdere huisdieren stukjes schrijven op de blog van het baasje/vrouwtje.

Zo heb je bijvoorbeeld Asrana de waakpoes van Tinus en Teunis. Regelmatig verschijnen er verhalen van de belevenissen van Asrana op de log.

En dan heb je natuurlijk Charley, de kater van Leny en Claudy. Hij spant helemaal de kroon, er wordt zelfs een boek uitgegeven over/van die kater! Dat is natuurlijk wel heel bijzonder en wij zijn dan ook reuze trots op Charley en zijn vrouwtjes!

Maar al dat geschrijf van al die huisdieren leidde er toe dat ik hier aan de dieren heb gevraagd of zij ook eens gebruik zouden willen maken van mijn log.
Het konijn deed of hij gek en doof tegelijk was…. de honden doken van schrik op hun kussen….. en de kat, tja zij wou wel enige tekst en uitleg geven…

Demi had het te druk met haar cijfertjes om een stukje te schrijven. De hele dag is ze bezig met rekenen. Hoeveel brokjes zal ik eens eten vandaag, hoeveel stappen moet ik nemen voordat ik over de schutting kan springen, hoe hoog is die schutting, hoeveel uur kan ik nog slapen voordat het eten komt?? Kortom onze Demi is veel te druk met rekenen om te schrijven.

En als ze eens een vrij uurtje over heeft…. dan is het tijd voor een spelletje…. natuurlijk een spelletje met cijfers!