humor?

Op het werk heb ik vooral mannelijke collega’s. In de nachtdienst heb ik maar een vrouwelijke collega.
Een vrouw die ooit een buikoperatie heeft ondergaan en daardoor een beetje vreemd figuur heeft gekregen. Ze heeft sinds die operatie last van "afzakkende broeken", met als gevolg een zogenoemde bouwvakkersspleet.
Niet leuk voor haar, maar ach, ze hijst tig keer per uur haar broek op en maakt zich er verder niet druk om.

Tot vorige week in de nachtdienst.
Druk was ze aan het werk, ze bukte, dacht even niet meer aan haar broek en ja hoor, daar kwam haar blote achterwerk voor een gedeelte in beeld.
Een mannelijke collega moest dat net weer zien natuurlijk  en gierend van de lach riep hij tegen iedereen: "Ik zag een reetspleet! Ik zag een reetspleet!!!"

Zelf zag ik daar de humor niet van in, een aantal collega’s ook niet, maar er waren er ook enkelen die daar wel de humor van inzagen en vrolijk meelachten. De vrouwelijke collega hield wijselijk haar mond dicht. Als je maar nergens op reageert, waait het het snelst weer over dacht ze. Maar leuk vond ze het niet, daar kwamen we een paar uur later achter.

Vrouwelijke collega was later die nacht bezig om de kliko’s te voorzien van een vuilniszak.
De bewuste collega besloot om haar een handje te helpen en liep op haar af.
Wijzend op een kliko vroeg hij haar: "Mag ik ook een zak?"

Ze keek hem aan, keek eens  naar de lege kliko en zei: "Je zou er ook zelf in kunnen gaan zitten……."

En daar zag ik natuurlijk de humor wel van in!

Advertenties

slot

Vorige week had ik nachtdienst.
Toen ik een goed uur aan het werk was, kwam er een collega naar mij toe. Hij was gebeld, mijn auto zou niet op slot staan. Het telefoontje kwam van een collega die late dienst had gehad.

Ik vond het wel raar, ik wist zeker dat ik mijn auto had afgesloten. Ik had het zelfs nog gecontroleerd, voordat ik weg liep. Toch ben ik gaan kijken en inderdaad, de auto was niet afgesloten. Vol verbazing heb ik de auto afgesloten en ben weer aan het werk gegaan. Ik snapte er niks van, hoe kon dat nou? En welke collega gaat nou aan een autoportier voelen of die wel afgesloten is?

De volgende dag werd alles duidelijk.
Die avond werd ik al opgewacht door een collega.
Zij was de avond ervoor al kletsend met een ander richting parkeerplaats gelopen. En al pratende was ze naar haar auto gelopen, had de sleutel in het slot gestoken, omgedraaid, deur geopend en was ingestapt.
Groot was haar verbazing toen bleek dat haar stoel een stuk verder naar achteren stond dan die middag toen ze uitgestapt was. En wat moesten die spullen in haar auto? Wie was er in haar auto geweest?? En wie had die spullen er in gelegd??

Ineens zag ze het, ze zat niet eens in haar auto, dit was niet haar donkerblauwe autootje, dit was het paarse autootje van Pammie, waar zij ineens inzat!! Als door een wesp gestoken sprong zij er weer uit, gooide de deur dicht en probeerde de deur op slot te doen. En dat lukte nou net niet, Met geen mogelijkheid kreeg ze de deur weer op slot.
Tja en toen zat er dus niks anders op, dan maar even te bellen, want om de auto nou de hele nacht geopend te laten staan, leek haar geen goed idee.

Ach, ik vond het allemaal niet zo erg. Ik heb haar gezegd, dat ze de auto best wel een keertje mee mocht nemen hoor. Als ze hem dan schoon gewassen, de bandjes weer opgepompt en met de tank vol benzine weer terugzet, zal ze mij er niet horen klagen…..

Maar vreemd is het wel, dat ze er zo maar in kon.